سیداحمد بن سیدمحمد حسینی مدرس خراسانیسیداحمد بن سیدمحمد حسینی مدرس خراسانی، از اجلّه فقهاء و مدرّسین اصفهان در قرن چهارده هجری بوده است. ۱ - معرفی اجمالیآقامیرزا احمد مدّرس فرزند سیّدمحمّدحسینی خراسانی عالم فاضل، محقّق مدقّق، جامع معقول و منقول، از اجلّه فقهاء و مدرّسین اصفهان است. وی در ۲۹ ذی‌قعده سال ۱۲۸۱ق متولّد شد. تحصیلات خویش را در اصفهان در خدمت مرحوم آقامیرزا ابوالمعالی کلباسی، حاج سیّدمهدی نحوی، آقامیرزا محمّدحسن نجفی، حاج شیخ محمّدباقر نجفی مسجدشاهی و دیگران به پایان رسانید، و پس از نیل به اجتهاد، به نجف اشرف مهاجرت فرمود، و دوسالی آن جا بود. مجدّداً به اصفهان آمد، و در مدرسه نیماورد ساکن شد، و به تدریس فقه و اصول اشتغال جست، و در مسجد مجاور آن، امامت نمود. جمعی کثیر از فضلاء، در محضر او حاضر می‌شدند، و استفاده علمی می‌کردند. سرانجام در شنبه ۱۲ ذی‌القعده الحرام ۱۳۴۸ق وفات یافت، و در منزل خود مدفون شد. سپس به نجف اشرف نقل گردید، و در آن ارض اقدس مدفون شد. میرزا حسن خان جابری انصاری در تاریخ وفات او گفته است: "بنوشت جابری پی فوتش که «جدّ او معراج احمدیش برد از براق علم»". [۱]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۸۲.
[۲]
جابری انصاری، حسن، تاریخ اصفهان و ری، ص۳۰۵.
[۳]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۲۴۸-۲۴۹.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۴۷۷. |